Rhode Island

Â

Na een lekker ontbijtje van toast met Nederlandse extra belegen kaas vertrekken we uiteindelijk om half tien van de campground in Clinton. We besluiten vandaag zo min mogelijk Interstate te rijden en gaan voor de scenic routes. Dat betekent werk aan de winkel voor mij als Alberts beroemde ‘mammagatie’. Onze TomTom ligt keurig in de kist met vakantiespullen in Elly’s garage in Californië, dat krijg je als je onverwacht extra trips naar Amerika gaat maken. We hebben besloten het gewoon zonder navigatiesysteem te gaan proberen deze keer, het heeft ook wel weer wat. Via prachtig dorpjes met schilderachtige huizen in allerlei kleuren, maar vooral veel wit, rijden we langs de kust van Connecticut. We rijden door Mystic, wat schilderachtig mooi is, maar ook erg toeristisch en besluiten daar niet te stoppen. Later komen we door Westerley wat ook onverwacht romantisch is en we besluiten daar te stoppen om boodschappen te doen. We willen gewoon lekker veel in die koelkast en vriezer zitten, zodat we wat vaker dan gewoonlijk ’s avonds zelf kunnen koken. Of misschien wat vaker een uitgebreide lunch buiten de deur nemen en dan in de camper wat makkelijks. De lange dagen breken ons op, we staan veel te vroeg naast ons bed en hebben ’s avonds geen puf meer om ergens te gaan eten. We slaan weer in bij Shaws en rijden dan door, Rhode Island in.

Onderweg zien we nog lang niet ‘de Fall Foliage’, maar er begint al aardig kleur in de bomen te komen. Het leuke van deze trip is dat wij niet het seizoen volledig meemaken, maar wel van de lichte verkleuring naar steeds meer kleur zullen rijden. Het Foliageplaatje van gisteren laat dat duidelijk zien! We gaan de kant op waar de verkleuring bijna aan zijn top zit en wij gaan daar nog een volle week van genieten!

Rhode Island is bijzonder, met al haar water en prachtige hoge bruggen. We gaan bij Newport van de weg af en rijden het stadje in. We parkeren, bellen nog even naar huis en gaan dan het stadje in. Tjonge, zelfs in onze korte broek en T-shirts hebben we het warm, ondanks het heerlijke windje van zee. Het is zo’n dertig graden en flink vochtig en zo blijft het de komende dagen ook nog wel. Denk nou niet dat ze dat hier gewend zijn, want ook op de weerjournaals hier, krijgen ze er geen genoeg van om te vertellen hoe bijzonder dit is. Net hoorde ik nog een weerman zeggen dat dit temperaturen zijn die bij half juli horen. Dat treffen wij dus, maar we klagen niet hoor, beter zonnig en warm dan de hele week regen.

Newport is leuk, een typisch vissersplaatsje waar men heel veel moeite heeft gedaan om de toerist te verwennen. We lopen langs de leuke, dure winkeltjes, vergapen ons aan wat mooie jachten en gaan dan een hapje eten in de Candy Store. We houden het bij een burger met frietjes. Geen vissoep (Clamped Chowder), geen dessert. Na een uurtje of twee zijn we terug bij de camper en gaan we beginnen aan ons laatste traject van vandaag. We rijden naar het noorden, de staat Massachusets in en belandden daar rond vier uur op de KOA (Kampgrounds of America, een bekende keten van campings). Wow, dit is Cruise Americaparadijs geloof ik. De camperverhuurder waar wij niet bepaald fan van zijn, heeft hier een vestiging of zo op de camping. Er staat een hele rij van die dingen klaar voor de verhuur. Tegenover ons staat een club van zeker 15 CA-campers, die duidelijk bij elkaar horen, want ze hebben allemaal een nummertje acher hun raam. Alle mensen zoeken elkaar op en er wordt druk gesleuteld en gerommeld aan wat campers die niet goed blijken te zijn. Om half zes verdwijnen de dames allemaal naar binnen, potje koken denk ik …

Ik ga nog een tafelkleedje kopen bij de campgroundwinkel en besef dat ik vandaag of morgen T-shirts zal moeten wassen. Ik ben er bijna doorheen, wie had nou op zulk heet weer gerekend? Mijn truien liggen achterin de kast. Vandaag echt geen zin meer, wassen kan morgen ook wel. We zijn weer moe, hebben slaap en proberen de tijd wat te rekken, zodat we weer niet zo idioot wakker zijn.

We hebben besloten morgen niet teveel te doen, we hebben duidelijk rust nodig om in het ritme te komen. Zaterdag willen we naar Boston, maar morgen? We zien wel … vaak zijn dat de leukste dagen! Deze KOA is een mooie camping, natuurlijk wel dicht bij de weg (ja Rob, het is altijd zo!), maar wel heerlijk onder de bomen.
Ik hoor mijn lieve schat zachtjes een bosje omzagen op de bank. Ik denk dat er niet veel meer van komt om nog koffie te drinken of dat lekker ijsje te nemen. De koek is weer op voor vandaag. De jetlag hakt er erger in dan we van tevoren verwacht hadden. Voor degenen die ons eetdagboek bijhouden: vanavond in de camper kip gegeten, zo’n kant-en-klare in de magnetron op te warmen gebraden kip met een beetje appelmoes!

Het was een bijzonder mooie rijdag, wat een heerlijk gebied is dit om te toeren. Ondanks het veel drukkere verkeer, verveelt het hier geen moment! Maar nu gaan we slapen, Albertje Kretiek Himself ligt er al in, inspiratie op te doen voor een verhaal voor morgen, want nu komt er niets meer uit.

Voor foto’s, klik op onze fotograaf! Geen wachtwoord?

Vraag het aan!

Â

Klik voor de route van vandaag.

Van Clinton naar Middleboro, MA:Â 131 mijl,

betaalde tol $ 2,–