Dagelijks archief: 14 oktober 2007

Dagje shoppen en luieren

TV Wal Mart

Zondag is zondag. Dat betekent lekker uitslapen na een goede nachtrust. We gingen niet echt vroeg naar bed en het was wel half negen voor we eruit waren. Het went uiteindelijk wel, dat tijdverschil. We besluiten vandaag geen grote plannen te maken. Hoewel Gettysburg verleidelijk is, weten we dat we het een dagje kalm aan moeten doen. Alberts lijf is goed hersteld doordat we de verwarming vannacht wel aangelaten hebben en hij goed geslapen heeft, maar we moeten blijven doseren. We doen dus kalm aan, proberen op Internet te komen, maar dat lukt vandaag helemaal niet meer. We krijgen geen signaal en als we signaal hebben, kunnen we geen verbinding maken. Na een paar koppen koffie en een yoghurtje besluiten we te gaan winkelen. We zoeken nog wat dingetjes voor mensen om mee te nemen en nog iets bijzonders voor de AA-meeting. We hebben gisteren bij Reading behoorlijk grote winkels gezien en we besluiten erheen te rijden. Natuurlijk hebben we wel eerst naar huis gebeld om Saskia te feliciteren met haar verjaardag!

We stellen Garmin in op het vermijden van snelwegen en rijden door het Amish-gebied naar Reading. Het is rustig, hier en daar rijdt een buggy, maar verder is het echt zondag, er is niemand te zien rondom de boerderijen. We rijden door allerlei kleine straten, ook in de stadjes in de omgeving. Schitterend toch altijd om dwars door woonwijken te rijden en te zien hoe mensen hier leven. Er zijn veel meer stenen huizen dan in de andere staten waar we geweest zijn, maar bijna elk huis hier heeft zijn ook eigen porche (veranda). Vaak staat er wel een schommelstoel op, zo gezellig! De Halloweenversieringen maken het een feest om hier rond te rijden. Bij de kerken staan enorm veel auto’s, men is hier duidelijk nog erg kerkelijk en er is een grote variatie tussen hele kleine kerkjes en bijvoorbeeld een enorme Rooms-Katholieke kerk waar misschien wel 500 auto’s staan.

Wij zijn tegen 12 uur bij de Berkshire Mall en bij The Bon Ton loop ik meteen tegen een wand met Crocs aan. Ik koop twee paar zwarte Crocs, een voor mezelf en een paar voor Wilma, mijn pedicure. Sorry, Claudia, geen paarse! We lopen door de Mall en besluiten te lunchen bij Ruby’s Tuesday, waar we ons behoorlijk uitleven bij de Garden Bar, een saladebar met veel heerlijke verse groenten, salades, tomaatjes, champignons en nog vele meer lekkers. Heerlijk. We eten verder allebei Ruby’s Minis, twee mini-hamburgertjes met frietjes.

Bij Footlockers slaan we voor een prikkie een stel T-shirts voor Albert in. Hierna rijden we naar een ander deel van de winkels, waar we onder andere bij Circuit City en A.C. Moore binnen wandelen. Bij A.C. Moore vinden we ‘het speciale’ voor de meeting en bij Circuit City slagen we niet voor de nog te kopen Streets & Trips voor Rob en Annie. We gaan naar Best Buy en daar vinden we de S & T’s wel, die is binnen. En dan sta ik weer stil bij de fotocamera’s. Sinds een tijdje hebben we een Panasonic FZ50 en die bevalt ons enorm goed. Het is een vrij forse camera met een 12x zoomlens waar we hele fijne foto’s mee maken. We lopen eigenlijk altijd allebei met een camera rond, naast deze grote camera hebben we nog een Olympuscameraatje van een jaar of drie oud. Prima ding, maar het LCD-scherm is vrij klein en de zoom komt duidelijk tekort. Daarnaast is hij een beetje van slag, want hij flitst op de raarste momenten. We zien hier een Panasonic van een veel kleiner formaat, maar met een prachtig groot LCD-scherm, 6 x optische zoom en 7.2 megapixels. Het toestelletje werkt op AA-batterijen, dus geen problemen met transformators en opladers. We besluiten vrij snel: we kopen deze! Of hij veel goedkoper zal zijn dan wanneer we de camera in Nederland kopen? Tja, dat weten we niet, we moeten er tenslotte hier ook nog een Amerikaanse batterij-oplader bijkopen. Met dank aan Peet, die de onze in Chowchilla heeft laten liggen, maar vooruit, dat is niet het enige wat daar nog ligt.

Na deze aankoop rijden we weer terug naar Lancaster, wederom natuurlijk via allerlei omwegen en kleine weggetjes, dat is nou eenmaal een grote hobby van ons. Je kan ons niet blijer maken dan met toeren. Bij Wal*Mart halen we nog wat verse boodschappen. Het hele parkeerterrein staat er bijna vol, het is er op zondag duidelijk veel drukker dan op weekdagen.

Terug op de campground blijkt het Internet nog steeds niet te werken. Ik pak de laptop op en ga ermee naar de store hier. Daar blijkt dat de hele camping zonder Internet zit en dat er iets mis is met de router. Er zou vandaag nog een nieuwe gebracht moeten worden, maar de dames achter de balie zeggen dat ze twijfelen of dat ook nog gebeuren zal. Ze balen er zelf enorm van. Jammer, want buiten dat is dit een geweldige campground. Mooie plekken, vriendelijke mensen, uitmuntend mooie toiletten en doucheruimtes (ik ga altijd even kijken, al gebruiken we ze niet) en een prima laundry. Ik besluit dus maar de was te gaan doen, want dat is ook weer nodig. Ik laad alle vuile was met de flessen wasmiddel en mijn kwartjespot in de auto en rijd naar de wasruimte. Lekker Amerikaans is dat toch. In de store ga ik voor 10 dollar aan kwartjes halen, zodat ik voorlopig weer even vooruit kan. Het is goedkoop wassen hier. Betaalde ik vorige week in Boston 1,75 per trommel, nu is het maar 1 dollar. Ik breng koffie mee uit de store en een zakje chips en ga na het laden van de was, lekker buiten op het trapje zitten met een nieuw boek van Danielle Steel. Het is bijna 5 uur, maar het is nog heerlijk buiten in t-shirt en halflange broek. En dat half oktober, super toch? Albert komt ook nog even kijken en samen genieten we van de nieuwe campers die aan komen rijden. Er zitten enorme joekels bij en we zien bij sommigen ook nog vrij jonge kinderen.

Als ik net mijn was uit de machines in de droger heb gewerkt, komt er een Amerikaanse mevrouw ook wassen. Ze is nog jong, stelt zich voor als Heather en we kletsen gezellig. Ze is stomverbaasd als ze hoort dat wij uit Nederland komen en hier met een camper rond touren. Ze is niet de eerste, mensen vinden het hier allemaal heel speciaal en willen van alles weten over onze reis. Wat een verschil met de Westkust, waar mensen in onze ogen toch veel stugger reageren vaak. Ik heb een heel gezellig half uur met Heather. Ze reist met haar man en twee kinderen in de camper rond voor zijn werk, haar kinderen krijgen ‘home schooling’. Hij verkoopt paardenmateriaal voor zijn beroep, zadels, hoofdstellen en tuigen en dergelijke. Ik vertel haar dat wij ook paarden hebben en geef haar een klompje met onze site erop. Ze vindt het allemaal prachtig en vertelt op haar beurt van alles over deze omgeving en de mensen. Fijn, zulke praatjes, dat maakt het wachten op de was heel erg aangenaam.

Bij terugkomst in de camper heeft Albert het eten klaar. Lekker, biefstukjes met aardappelpuree en sla met gekookte eieren. Na de afwas pak ik mijn boek weer en lees een tijdje. Dan zie ik dat Albert naar een documentaire over Yellowstone en de Grizzlyberen kijkt. Ik vind dat interessant, dus ga mee kijken. Op dit moment is er een andere documentaire bezig: de geschiedenis van Wal*Mart. Via het forum hoor ik vaak negatieve geluiden over deze winkel, vooral over de behandeling van het personeel. Maar eerlijk is eerlijk, volgens mij koopt heel Amerika bij Wal*Mart en gaat elke Nederlandse toerist op een van de eerste dagen in Amerika al bij Wal*Mart snuffelen. het is in elk geval onze eerste stop, elke keer weer, ze hebben er gewoon bijna alles wat je maar bedenken kan. De Wal*Mart Supercenters zijn 24 uur per dag open en hebben ook een levensmiddelenafdeling. Ik ben er vorige week naar de kapper geweest, er zit altijd wel een eettent met fast-food in, een apotheek en een brillenzaak ook bijna altijd. Velen hebben een tuinafdeling, wat wil een mens nog meer? En wat vooral belangrijk is: het is goedkoop. Wij slapen onder een Wal*mart-dekbed, op Wal*Mart kussens, wassen af met een Wal*Mart afwaskwastje, ons vuil gaat in Wal*Mart plastic tasjes en ga zo maar door … Ik ga dus nu nog even meekijken, het is een interessant programma! Het gaat nu over een gigantisch grote Wal*Mart personeelsmeeting met 18.000 mensen, veel pep-talk, veel ‘we zijn geweldig’-kreten, kortom: Amerika!