Touren door Manhattan

Â

Dit bed is echt te lekker hier hoor, ik wil mijn bed niet uit ’s morgens. Ondanks de geweldige stad New York die op ons wacht, draai ik me liefst nog een paar keer om als Albert zegt dat hij koffie heeft gezet. Geen wonder trouwens, want de koffie die hier op de kamer gezet kan worden is niet te z**pen. Zurig, bah.

Toch reden om uit bed te komen, want beneden is de koffie heerlijk. Ik had jullie nog een blog beloofd en daarbij moesten er ook nog wat foto’s geupload worden, dus eer we beneden waren was het weer half tien. Pigalle bevalt ons prima, dus ons ontbijt hebben we weer daar genuttigd. Ik heb me deze keer eens heel netjes gedragen met yoghurt en muesli (granola hier). Om kwart over tien stonden we in de rij voor de Gray Line bus, wat ons aardig tegenviel, want pas om 11 uur reed dat ding weg. We hadden gelukkig wel plaatsen helemaal achterin, zodat we niet opgepropt hoefden zitten. Voor ons zat een Nederlands echtpaar wat met drie tieners op stap was. Het was hun eerste keer in Amerika en ze waren duidelijk nog wat onwenning. De mevrouw vond de vliegreis vreselijk en wist niet of ze ooit nog terug kwam. Nou, ik wel hoor, ik heb ook leukere hobby’s dan vliegen, maar Amerika is Amerika.

De Downtown Loop brengt ons door heel veel wijken: Soho, Little Italy, Chinatown, Greenwich Village, het Financial District, langs Ground Zero (wat ze hier trouwens consequent de World Trade Center Site noemen), Battery Park en nog veel meer. Het duurt dik twee uur en we kijken onze ogen uit. Het gaat te ver om hier te vertellen wat we allemaal gezien hebben, maar het is weer enorm genieten, bovenop die bus in de zon. Het blijft extreem warm voor de tijd van het jaar en ook op het nieuws hier komen ze er niet over uit gepraat. Zelfs ’s avonds laat is het nog dik 20 graden, dus ook de avonden zijn heerlijk. Â

Na deze tour gaan we even terug naar het hotel, maar besluiten we eigenlijk meteen met verse batterijen voor de camera’s weer te vertrekken. Ik loop eerst een paar deuren verder binnen, op nummer 778, wij zitten op 790. Ik heb werkelijk de hele reis uitgekeken naar een winkel met baby Levi’s spijkerbroekjes voor Hieke en waar vind ik ze? Een paar deuren verder, te kust en te keur! Ik koop de gewenste Levi’s 517 Flare voor een meisje van één jaar en twee jaar. Twee hippe broeken voor Hieke, wat zal ze weer mooi zijn! We lopen langs Starbucks, nemen een Caramel Frappucino en een koek en gaan in de vrij korte rij voor de Uptown Loop. Deze brengt ons onder andere naar de Upper East Side, Harlem, de Upper West Side en langs heel Central Park. Tjee, dat is écht groot. Onze gids vertelt dat het groter is dan de hele staat Monaco! Vooral Harlem is echt ‘als uit de film’. De bevolking bestaat waarschijnlijk grotendeels uit Afro-Americans, de huizen zijn heel karakteristiek en onderweg zien we ook nog een arrestatie. Na twee uur is ook deze tour rond en wij stappen een stuk voor het eind uit, bij de zuid-oost ingang van Central Park. Over 5th Avenue lopen we langs de dure winkels van o.a. Tiffany’s en Cartier richting Times Square. Dat laatste vind ik een stuk gezelliger dan de kouwe kak op 5th Avenue. We besluiten lekker vroeg te eten en komen terecht bij Pub & Restaurant Playwright, precies waar de toerbussen mensen uit laten stappen. We vragen een plaats bij het raam op de eerste verdieping (hier zeggen ze second floor) en hebben prachtig uitzicht op de aan- en afrijdende bussen.

Voor de derde avond op rij eten we hier in New York uitstekend. OK, de prijzen zijn on-Amerikaans, maar het zijn ook geen ketens waar we binnen vallen, maar leuke restaurants op de duurste locaties ter wereld. Ik moet hier de laatste dagen regelmatig denken aan een verhaal wat mijn moeder me een paar jaar geleden vertelde. Een neef van me (ik heb er vele, dus ach, ik kan dat hier wel vertellen) had een trip naar New York cadeau gekregen van zijn personeel. Geen ervaren Amerika-gangers, dat moge duidelijk zijn. Ze vonden de stad verschrikkelijk! Hun hotelkamer was vies, er zaten kakkerlakken. Tja, dubbeltje-eerste rang verhaal? Je kon er absoluut niet fatsoenlijk eten, alleen vette troep. Tja, waar stap je binnen? Je kon geen avond uit eten, ze haalden je eten onder je neus vandaan en schoven direct het volgende eronder. Tja, ’s lands wijs ’s lands eer. Een leeg bord wordt direct bij je weggehaald, ook al is het niet helemaal leeg, maar ze vragen je altijd netjes of je klaar bent met je gerecht. En wil je wachten met je volgende gerecht, geef dat dan tijdig aan, want het is hier gewoon niet de gewoonte. Wij leren elke vakantie weer bij van de gewoontes hier en vooral leren we om duidelijk te zijn! Zeg wat je wil, vraag wat je niet begrijpt en elke Amerikaan zal je helpen.

Is je Engels niet vloeiend? Helemaal niet nodig, ze begrijpen je ook als het wat minder vlot gaat. Albert spreekt een steeds beter woordje Engels en al is het bij lange na niet zoals het zou kunnen, de Amerikanen begrijpen hem prima.

Wij hebben vandaag weer met volle teugen genoten en vies? Helemaal niet, dit is een prachtige stad! Vanavond hebben we onze broodnodige rust genomen, alle foto’s online gezet en morgen gaan we met de metro op pad!

Voor foto’s, klik op onze fotograaf! Geen wachtwoord?

Vraag het aan!