New York is amazing! New York is echt anders dan welke stad dan ook. We hebben toch al best wat grote steden bezocht, maar konden ons niet voorstellen dat deze stad zo anders zou zijn. Is het de herkenning van al die bekende dingen van televisie? Het ‘net-als-in-de-film-gevoel’ is heel sterk. Annie schrijft het al: ‘de stad komt vanzelf over je heen’ en zo is het.
We zijn gisteren na een heerlijk ontbijt hier in het restaurant bij het hotel te voet naar Central Park gegaan. De concierge van het hotel heeft ons een kaart meegegeven en vertelde dat het goed te doen was. En dat was het ook inderdaad, het was een minuut of tien lopen en daar waren we dan. Aan de rand van het park wemelde het van de fietsverhuurders, mensen die je met een fietskar willen rondrijden en natuurlijk aanbieders van allerlei ‘meuk’. Wij hebben alles beleefd geweigerd en zijn het park ingelopen. We hebben niet de intentie om het hele park door te wandelen, want dat lijkt een onmogelijke opgave, het is gigantisch groot. Wij zijn nog geen 100 meter het park in en vreemd genoeg is het stadsgeluid verdwenen. Geen gillende sirenes, geen toeterende motoren en geen motergeluiden. Ongeloofelijk. Met ons zijn er nog veel meer mensen in het park. De weg aan de buitenrand van het park wemelt van de hardlopers, fieters, skaters en zelfs van die lange ski’s op wieltjes met stokken zien we. En hard dat die lui gaan, het is echt uitkijken met oversteken. We brengen zeker vijf uur door in en rond het park. We zien precies wat je leest over Central Park en wat je ook wel op TV ziet. Mensen slapen heerlijk in het gras in het zonnetje, er zijn stelletjes die samen genieten, hele gezinnen met een picnic, veel mensen met hondjes die spelen en rennen en veel spelende kinderen. We komen langs diverse speeltuinen, een honkbakveldje, een grote carrousel met orgelmuziek, de grote botenvijver met radiografisch bestuurbare bootjes en straatartiesten. En iedereen is zo anders, opaatjes die vanuit hun rolstoel hun bootje door het water laten glijden, muzikanten die hun gitaar, mondharmonica, saxofoon of wel instrument dan ook bespelen, levende standbeelden, het is er allemaal.
De mensen variëren van zwervers die de vuilnisbakken leeghalen, tot sportievelingen die duidelijk komen om te joggen of fietsen, tot de chique van New York die loopt te flaneren op hoge hakken en in strakke jurkjes. Oude mannen zien we, met keurige donkerblauwe blazers en onderscheidingen erop, met van die shawltjes om. Oma in de rolstoel, met keurige kleinkindertjes erom heen. Maar ook hele relaxte gezinnen in spijkerbroek en met de hond mee, gewoon lekker genieten van de bomen, het gras, de natuur in een stad vol steen. Niemand schijnt haast te hebben en dat is wellicht nog het grootste verschil met de stad waar iedereeen hard loopt en de auto’s continue vliegen en toeteren. Op een bankje naast ons zit een pover uitziende man een continue verhaal af te steken over het onrecht van de wereld, zijn verloren gegaande liefdes, zijn kijk op Amerika en zijn ongenoegen. Mensen kijken naar hem, schudden hun hoofd en lopen verder, tot een jonge, donkere vrouw met dreadlocks en een dikke wintermuts op naast hem gaat zitten en hem aanspreekt. Hij is in eerste instantie boos dat ze zijn relaas onderbreekt, maar begint dan wel met haar te praten. Als wij een kwartier later opstaan, zijn ze in een geanimeerd gesprek. Zo mooi.
Het is warm, zo’n 26 graden, de zon staat laag en dat is vervelend als je naar het zuiden loopt, je ziet dan ondanks je zonnebril weinig. We lopen een heel stuk naar het noorden langs de buitenkant van het park, nadat we eerst een uurtje in de kleine dierentuin hebben doorgebracht. We lopen over 5th Avenue, waar de puissant rijke mensen wonen. Een mevrouw komt thuis, parkeert haar grote auto op een gereserveerde plaats midden voor een chique flat en de huisbewaarder komt met een grote kar en haalt haar aankopen uit de auto. Niks chiques, gewoon toiletpapier en dergelijke zien we ertussen. Maar ik denk niet dat mevrouw dat zelf naar boven hoeft te sjouwen. We zien in dit stuk op hele hoge gebouwen grote bomen en veel meer groen, waarschijnlijk van dakterrassen. Het moet een fortuin kosten om hier te wonen, aan de auto’s is ook wel te zien dat men het hier niet hoeft te doen met een pover maandloontje.
We hebben zelfs nog een rondje in een koetsje mee gereden. Nou, dat is wat hoor, Albert achter een andere knol dan zijn eigen Janssen!
Tegen een uur of vier verlaten we het park, we hebben zo enorm genoten van het bekijken van hoe New York op zondag zijn ontspanning zoekt in deze oase van groen, dat we gewoon de hele dag hier hebben doorgebracht. We lopen terug naar het hotel en hebben geen voeten meer over uiteindelijk, maar het was absoluut de moeite waard.
We nemen een paar uurtjes rust en gaan om zes uur weer op pad. We lopen een blok en staan dan bij de bussen van Gray Line. We kopen kaartjes voor alle ‘loops’ waar we 48 uur over kunnen doen. We beginnen vanavond met de ‘Night Tour’, de tour die door donker New York voert. We zitten bovenop de bus, die afgeladen vol is op het bovendek en rijden door allerlei wijken. Debra, de mevrouw die ons alles vertelt over New York, is een goede spreekster, we hebben veel plezier van haar commentaren en achtergrondinformatie over de New Yorkers. Hoogtepunt van deze rit is de rit over Manhattan Bridge, vanwaar je geweldig uitzicht hebt over de verlichte Brooklyn Bridge met daarachter de Skyline van New York. We rijden rond in Brooklyn, komen nog langs de wijk waar de Cosby-show werd opgenomen en zie in de verte het vrijheidsbeeld, de geweldige verlichte veerboot van Staten Island en genieten met volle teugen! Het blijft heerlijk weer, hoewel we op de bus wel een vest aangedaan hebben. We rijden zo’n tweeënhalf uur rond en vinden deze tour een absolute aanrader!!
Na afloop is het dik half tien en we hebben weinig zin om nog ver te lopen voor een maaltijd, dus kiezen we lekker makkelijk voor Pigalle, het restaurant bij het hotel. Misschien saai, maar het is wel een erg goed en gezellig restaurant! We eten er uitstekend en drinken er allebei twee (verschillende) Belgische biertjes bij. Om half elf rollen we onze kamer in. We zijn te moe om nog wat te doen en slapen binnen tien minuten!
Nu is het rond negen uur in de morgen, ik ben niet meer moe, maar voel wel mijn linkerenkel steken. Dat wordt dus weer een busdagje vandaag. Op de agenda staat de Downtown Loop. We willen naar Wall Street, Ground Zero en Wellicht een rondvaart maken rond Ellis Island. We denken allebei dat er te weinig tijd zal zijn om op het Empire State Building te gaan en misschien ook voor Ellis Island. We hebben gewoon niet de energie om ergens twee uur in de rij voor te gaan staan, hoe mooi het ook is. We genieten liever van dingen die wel toegankelijk zijn en nee, we staan niet om acht uur al buiten ’s morgens. We hebben een duur betaald bed en genieten daar met volle teugen van;-) Er zou trouwens vandaag een taxistaking zijn in heel New York, maar er blijken nog wel wat taxi’s te rijden en vooral op Manhattan zijn er veel chauffeurs die niet staken. We zijn benieuwd wat we ervan gaan merken!
De foto’s zijn nog niet compleet, er volgt meer!!!
Voor foto’s, klik op onze fotograaf! Geen wachtwoord?
Vraag het aan!
Casa Dos Palmeras 